ထာဝရပါ
တမ္းတမိပါတယ္...
အၿမဲတမ္းေပ်ာ္႐ႊင္မွဳကိုေပးခဲ့တဲ့
မင္းကိုေလ...။
မင္းနဲ႔တရက္တာမွ် မေတြ႔ရရင္
ငါ့ရဲ့ရင္မွာ
ဘဝေပါင္းမ်ားစြာေဝးေနရသလို
ခံစားေနရတယ္...။
မင္းနဲ႔မေတြ႔ရတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြမွာ
မင္းေပးခဲ့တဲ့
အနမ္းလက္ေဆာင္ေတြကို
တမ္းတရင္းနဲ႔
ငါ့ရဲ့
အထီးက်န္ေန႔ရက္ေတြကို
ေက်ာ္လြန္ေစခဲ့တယ္...။
ေလလွဳိင္းေပၚက
မင္းေပးခဲ့တဲ့ အနမ္းေတြ
ေလေၿပနဲ႔အတူ လြယ္လြင့္တကူ
လြင့္ေပ်ာက္သြားမယ္လို႔
မင္းထင္လား...။
တကယ္ေတာ့
ဒီအနမ္းေတြဟာ
ဒ႑ာရီမဟုတ္ခဲ့လို႔
ငါ့ရဲ့
အနက္႐ႈိင္းဆံုးႏွလံုးသားတေနရာမွာ
ထာဝရစြဲက်န္ေနရတယ္...။
“ဘဝကို ခ်စ္တာတခုတည္းနဲ႔
တည္ေဆာက္လို႔ ရမယ္လို႔
မင္းထင္လား” ဆိုတဲ့
မင္းရဲ့အေမးစကားေတြက
ငါ့ရဲ့
ႏွလံုးသားတခုလံုးကို
တုန္လႈပ္ေစခဲ့တယ္...။
ဟုတ္ပါတယ္..
မင္းရဲ့စကားကို
ငါနားလည္ပါတယ္...။
တကယ္ေတာ့
ငါ့နဲ႔မင္းရဲ့ၾကားမွာ
တံတိုင္းေတြကာရံဝိုင္းေနတယ္ဆိုတာ
ငါ့ၾကိဳတင္ၿပီး သိခဲ့တယ္...။
မင္းဘဝက
ေကာင္းကင္ၿပင္မွာ
ၾကယ္တာရာေတြဝိုင္းရံၿပီး
လွပတင့္တယ္ေနတဲ့
ေငြလမင္းလို...။
ငါ့ဘဝက
မင္းရဲ့ဘဝ လွပထည္ဝါဖို႔
ၾကယ္စင္ကေလး တပြင့္ေလာက္ေတာင္မွ
အလင္းကို မေပးႏိုင္သူပါ...။
“ငါဟာ
တသက္မွာ တေယာက္အၿဖစ္နဲ႔
မင္းကိုခ်စ္တာပါ”လို႔
ဘယ္ေလာက္ပဲေၿပာေၿပာ
မေသခ်ာတဲ့ဘဝတခုကို
ဖမ္းဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ငါ့အား
“မုသားေတြဆိုေနပါလား”လို႔
မင္းထင္မွာပါ...။
အဲလိုထင္မယ္ဆိုရင္လည္း
မင္းကို အၿပစ္မဆိုရဲပါလို႔
ငါ့ရဲ့ အတိတ္ဘဝက
သင့္ခဲ့တဲ့က်ိန္စာေၾကာင့္လို႔
ငါခံယူပါတယ္...။
ရာသီေတြဘယ္ေလာက္ေၿပာင္းေၿပာင္း
ငါ့့ရင္မွာ
မေဟာင္းႏြမ္းတဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႔
ထာဝရပဲ
“မင္း”ကိုဆက္ခ်စ္ေနမွာပါ...။
၃၀.၄.၂၀၀၉
၁၁: ၂၀ pm
Posts
+of+000d052-gGv.jpg)
0 အႀကံျပဳခ်က္ေတြ:
Post a Comment