မင္းနားလည္ပါ

မင္းႏႈတ္ဖ်ားက...
မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ဘယ္ေလာက္ေၿပာေၿပာ
မင္းေၿပာခဲတဲ့စကားေတြကို
ငါဟာ
က်ီစားတယ္လို႔ထင္ေနမိတယ္...
ခ်စ္သူရယ္...။

အြန္လိုင္းမွာေတြၿပန္ေတာ့လည္း
စကားေတြဆက္မၿပာခ်င္လို႔ဆိုၿပီး
မင္း Off လိုင္းလုပ္ထားလိုက္ေပမယ့္
မင္း Online မွာ႐ွိေနတယ္ဆိုတာ
ငါသိေနတယ္...
ခ်စ္သူရယ္.....။

တခါတခါေတာ့
မင္းက ငါ့ကို
မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ေၿပာ
ေနာက္တခါေတြ႔ေတြ႔ၿပန္ေတာ့
ခ်စ္တယ္လို႔ မင္းက ငါ့ကိုေၿပာ
မင္းက ငါ့ကို
႐ူးခိုင္းေနတာလား
ခ်စ္သူရယ္...။

မခံစားဖူးတဲ့ ငါ့ရဲ့ႏွလံုးသားေတြ
မင္းက က်ီစားဖန္မ်ားလာရင္
တစ တစနဲ႔
ၾကာလာရင္ ေလာင္ကၽြမ္းသြားလိမ့္မယ္...
ခ်စ္သူရယ္....။

ငါဟာ
ေနဒဏ္သင့္ေနတဲ့ပန္းတပြင့္လို
အလြမ္းဒဏ္ေတြသင့္ေနတဲ့
ငါ့ဘဝမွာ
ရင္မွာေဝဒနာကို ေပြ႔ပိုက္ရင္း
ငါဘယ္လိုခရီးဆက္ရမွာလဲ...
ခ်စ္သူရယ္....။

ငါ့ဘဝဟာ
ေနဒဏ္သင့္ၿပီးေၾကြႏြမ္းေနတဲ့
ပန္းခေရလို
မဟာပထဝီေၿမၾကီးမွာ
ခယဝပ္စင္းေနရတဲ့ဘဝမို႔
ဘယ္သူတေယာက္က
ေကာင္ယူၿပီး နမ္းခ်ဴခ်င္မွာလဲ...
ခ်စ္သူရယ္...။

ဒါေပမယ့္...
ပန္းခေရဘဝ ေၿမမွာခလို႔
ဘယ္ေလာက္ပဲေၿခာက္ေသြ႔ေၿခာက္ေသြ႔
ပန္းခ်စ္သူတို႔အေပၚ
ထာဝရေမႊးၾကိဳင္သင္းပ်ံ႕တဲ့ရနံ႔ေလးကိုေတာ့
ေပးေနၿမဲဆိုတာ
မင္းနားလည္ပါ...
ခ်စ္သူရယ္....။

ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔
ငါေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္...
အလြမ္းဒဏ္သင့္ေနတဲ့
ငါ့ကို
ေနာက္ၿပီးမက်ီစားပါနဲ႔လို႔.....။


၂၈-၄-၂၀၀၉

၇:၃၈ am